معرفی اسیلاتور و انواع آن

معرفی اسیلاتور و انواع آن

اسیلاتور (نوسانگر) یک اندیکاتور است که در بالا و پایین یک خط وسط (centerline) و یا بین سطوح مجموعه در نوسان است در نتیجه مقدار آن با گذشت زمان تغییر می کند. نوسانگرها می توانند برای مدت طولانی در یک سطح حداکثری (بیش خرید یا بیش فروش) باقی بمانند. اما نمی توانند به یک دوره ی پایدار گرایش پیدا کنند. در مقابل یک اوراق بهادار یا یک اندیکاتور تجمعی مانند OBV) on balance volume) می تواند روند خود را نشان دهد، زیرا مقدار آن به طور مدام در یک دوره ی زمانی پایدار افزایش یا کاهش می یابد. 

همان طور که نمودار مقایسه ی اندیکاتور نشان می دهد ،حرکات اسیلاتور محدودتر است و همین طور حرکات پآیدار در روند نیز محدود هستند. مهم نیست که مدت دوره چقدر است، طی یک دوره ی دوساله، MACD در زیر و بالای صفر در نوسان است به طوریکه حدود 18 بار خط صفر را لمس می کند. 
همچنین توجه داشته باشید که هر بار MACD از 80+ بالاتر می رود ،اندیکاتور عقب میافتد. حتی اگر MACD در بازه ی مقادیر خود حد بالا یا پایین نداشته باشد، بازم هم حرکات آن محدود می شود. 

انواع مختلفی از اسیلاتورها وجود دارد که برخی متعلق به بیش از یک دسته هستند، در این مقاله ما دو دسته ی گسترده از نوسانگرها را مطرح می کنیم.  
اسیلاتورهای مرکزی (centered oscillators) که در بالا یا پایین یک نقطه یا خط مرکزی نوسان می کنند و اسیلاتورهای نواری (banded oscillators) که بین دو منتهی الیه بیش از حد خرید (overbought) و بیش از حد فروش (oversell) نوسان می کند. به طور کلی نوسان گرهای مرکزی برای تجزیه و تحلیل جهت مومنتوم قیمت مناسب هستند، درحالی که نوسانگرهای نواری برای شناسایی سطوح بیش فروش و بیش خرید مناسب هستند. 

اسیلاتورهای مرکزی (centered oscillators) 

این نوسانگرها برای شناسایی قدرت یا ضعف و یا جهت مومنتوم در حرکت اوراق بهادار هستند. در خالص ترین شکل،  مومنتوم مثبت (صعودی) است زمانی که اسیلاتور مرکزی در بالای خط مرکزی خود در حال معامله می باشد، و مومنتوم منفی (نزولی) می باشد زمانی که نوسانگر در پایین خط مرکزی خود در حال معامله است. 
اندیکاتور MACD نمونه ای از اسیلاتور مرکزی است که در بالا یا زیر صفر نوسان می کند. MACD تفاوت بین 26 روزه EMA و 12 روزه EMA در اوراق بهادار می باشد. حتی اگر محدودیتی برای MACD وجود نداشته باشد، اختلافات بسیار زیاد بین دو میانگین متحرک بعید است که به مدت طولانی ادامه یابد. 

MACD : این یک شاخص منحصر به فرد است که دارای عناصر کند و آهسته و همچنین عناصر پیشرو می باشد. میانگین متحرک ها جزو اندیکاتورهای آهسته و به عنوان عناصر کند یا پیرو روند (trend-following) طبقه بندی می شوند. با این حال با در نظر گرفتن تفاوت ها در میانگین متحرک ، MACD جنبه های مومنتوم یا عناصر پیشرو را در بر می گیرد. تفاوت بین میانگین های متحرک ،میزان تغییر را نشان می دهد. با اندازه گیری نرخ تغییر، MACD به یک شاخص برجسته تبدیل می شود،اما هنوز هم با اندکی تأخیر. با ادغام هر دو میانگین متحرک و نرخ تغییر rate of change) ، MACD) یک نقطه ی منحصر به فرد میان اسیلاتورها به عنوان دوتا از اندیکاتورهای کند و پیشرو ایجاد می کند. 

ROC : نرخ تغییر یک اسیلاتور مرکزی است که در بالا و زیر صفر نیز نوسان می کند. همان طور که از نام آن پیداست ROC درصد تغییر قیمت را در یک بازه ی زمانی معین اندازه گیری می کند به عنوان مثال ROC 20 روزه درصد تغییر قیمت را طی 20 روز گذشته اندازه گیری می کند. هرچه اختلاف بین قیمت فعلی و قیمت 20 روز پیش بیشتر باشد ،ارزش اسیلاتور ROC بیشتر می شود. وقتی که اندیکاتور بالاتر از صفر باشد درصد تغییر قیمت مثبت است (صعودی)، و هنگامی که اندیکاتور زیر صفر باشد درصد تغییر قیمت منفی است (نزولی). 

 
مانند MACD ، ROC به حد بالا یا پایین محدود نیست. این معمولا در اکثر اسیلاتورهای مرکزی وجود دارد و می تواند شرایط را برای کشف حالت های بیش فروش و بیش خرید سخت کند. این نمودار ROC نشان می دهد که قرائت های بالای  20%+ و پایین %20- نمایانگر افراط و تفریط هستند و بعید است برای مدت طولانی ادامه یابد. با این حال تنها راه سنجش اینکه قرائت های %20+ و %20- افراطی هستند، استفاده از مشاهدات گذشته است. همچنین این ارقام نماینگر افراط و تفریط  برای این اوراق بهادار خاص نیز می باشد و ممکن است برای سایر اوراق بهادار یکسان نباشد. اسیلاتورهای نواری جایگزین بهتری برای سنجش سطح افراطی یا شدید قیمت ها هستند. 

اسیلاتورهای نواری (banded oscillators) 

اسیلاتورهای نواری در دو نوار بالا و پایین نوسان دارند که نشانگر سطوح شدید قیمت است. نوار پایین نمایانگر قرائت های بیش فروش(oversold) و نوار بالا نمایانگر قرائت های بیش خرید(overbought) است. این نوارها بر اساس نوسانگر تنظیم شده اند و اندکی از اوراق به اوراق تغییر می کنند و به کاربران این امکان را می دهند تا به راحتی حالت های بیش فروش و بیش خرید را تشخیص دهند. شاخص نسبی قدرت (RSI) و استوکاستیک (Stochastic) دو نمونه از اسیلاتورهای نواری هستند. 

 
Stochastics / RSI : برای اندیکاتور RSI نوارها برای بیش خرید و بیش فروش معمولا به ترتیب 70 و 30 تعیین می شوند. یک قرائت بیشتر از 70 به عنوان بیش خرید(overbought) محسوب می شود در حالی که قرائت زیر 30 به عنوان بیش فروش (oversold) محسوب می شود. برای اسیلاتور استوکاستیک (stochastic) قرائت بیش از 80 بیش خرید است در حالی که قرائت های کم تر از 20 بیش فروش می باشد. اگرچه این تنظیمات نوار (band) توصیه می شود ،اما برخی از اوراق بهادار ممکن است به این محدوده ها پایبند نباشند و نیاز به تنظیمات دقیق تری داشته باشند. انجام تنظیمات در باندها معمولا یک فراخوان داوری یا مبتنی بر رأی است که منعکس کننده ی ترجیحات یک معامله گر و نوسانات اوراق بهادار می باشد. 

CCI : اسیلاتورهای نواری بسیاری، نه همگی، در محدوده های تنظیم شده ی بالا و پایین نوسان می کنند. نوسانگر استوکاستیک (stochastic) و RSI که در بالا مورد بحث قرار گرفت،هر دو دامنه ی محدود (range bound) 0 و 100 دارند و هرگز بالاتر از 100 یا پایین تر از صفر نمی روند. از طرف دیگر شاخص کانال کالا یا (commodity channel index) نمونه ای از نوسانگر نواری است که دامنه ی محدود ندارد. 

اندیکاتور CCI قیمت فعلی را نسبت به میانگین قیمت در یک دوره ی زمانی معین اندازه گیری می کند؛ اسیلاتور بدون محدودیت در نظر گرفته می شود زیرا از نظر تئوری محدوده ی بالا و پایین برای این اختلاف قیمت نسبی وجود ندارد. 

 

 

در عمل اکثر مقادیر CCI بین 100- و 100+ قرار دارند، این سطوح نسبتا با ثبات ،CCI را به عنوان یک اسیلاتور نواری مفید می کند و می تواند برای تعیین سطح بیش خرید و بیش فروش استفاده شود. در حالی که 100- و 100+ سطوح باند پیشنهادی هستند ، نمودارها ممکن است بر اساس سبک معاملاتی شخصی و نوسانات اساسی اوراق، سطوح را تنظیم کنند. 

جوانب مثبت و منفی نوسانگرهای مرکزی و نواری

اسیلاتورهای نواری بهترین حالت برای شناسایی قدرت و جهت مومنتوم در حرکت هستند. به طور کلی قرائت های بیشتر از نقطه ی مرکزی نشان دهنده ی مومنتوم صعودی است،در حالی که قرائت های زیر نقطه ی مرکزی نشان دهنده ی مومنتوم نزولی است. بزرگترین تفاوت بین اسیلاتورهای مرکزی و نواری توانایی دوم در شناسایی قرائت های شدید یا افراطی است. در حالی که می توان قرائت های افراطی را با نوسانگرهای مرکزی شناسایی کرد اما برای این منظور ایده آل نیستند. نوسانگرهای نواری بیشتر برای شناسایی حالت های بیش خرید (overbought) و بیش فروش (oversold) مناسب هستند. 

 

منبع : school.stockcharts